Σειρά του NBC σε παραγωγή Universal Television που έχει deal με Netflix και έτσι έχουμε διαθέσιμους και τους δύο κύκλους που έχουν κυκλοφορήσει. Η σειρά έχει ανανεωθεί και για τρίτο κύκλο.
#koolreview που γράφεται έχοντας δει τα 2/4 της δεύτερης σεζόν (είμαι σκράπας στα μαθηματικά αλλά το κλάσμα δίνει ένα κάποιο κύρος δε βρίσκεις;)
Σειρές όπως το BREAKING BAD και το WEEDS (που είναι διαθέσιμες στο Netflix) μέχρι και το GOOD GIRLS στο οποίο επικεντρώνομαι εδώ, δείχνουν καθημερινούς ανθρώπους που μεταμορφώνονται από τυπικούς χαρακτήρες της διπλανής πόρτας σε υποδείγματα εγκληματικότητας. Είναι λες και οποιαδήποτε προϋπηρεσία μπορεί να έχουν, είναι αρκετή για να τους δώσει προσόντα που μπορούν να μεταφέρουν στο χώρο της εγκληματικότητας και να θριαμβεύσουν εκεί. Ακόμα δηλαδή και μία οποιαδήποτε μέση μητέρα και νοικοκυρά, έχει ό,τι χρειάζεται για μια δυναμική καριέρα στο έγκλημα.
Το φαντάζομαι σαν διαφημιστικό που εμφανίζεται ξαφνικά στην πιο σκοτεινή ώρα απελπισίας και δίνει τη λύση στους χαρακτήρες (ή προσθέτει περισσότερα προβλήματα στο αρχικό τους ζήτημα). Ένα φανταστικό διαφημιστικό που θα μπορούσε να λέει τα παρακάτω:
«Έχεις δουλειά αλλά όχι καριέρα; Εργάζεσαι σε ένα αντικείμενο χωρίς προοπτικές εξέλιξης; Βγάζεις τόσα χρήματα όσα χρειάζεσαι για να επιβιώσεις αλλά όχι να ζήσεις; Σου συνέβη κάτι που σε έχει φέρει σε απελπισία και χρειάζεσαι άμεσα πολλά χρήματα για να τα βγάλεις πέρα;
Αν απάντησες θετικά έστω σε μία από τις ερωτήσεις, μη διστάσεις να τα παρατήσεις όλα για να ασχοληθείς με το έγκλημα. Σε περιμένουν πολλά χρήματα που βγαίνουν γρήγορα και χάνονται γρηγορότερα…»
Κάπως έτσι δηλαδή μπλέχτηκαν και τα κορίτσια μας, όταν βρέθηκαν να παίρνουν λάθος αποφάσεις καθώς αντιμετώπιζαν δύσκολες καταστάσεις. Από δικαιολογίες οι τρείς τους είχαν αρκετές ξεκινώντας από χρέη και φτάνοντας μέχρι θέμα υγείας παιδιού. Τις παρακολουθούμε τελικά να μιλάνε για χρήματα, να βγάζουν χρήματα, να συγκεντρώνουν χρήματα, να μοιράζουν χρήματα, να κρύβουν χρήματα, να ξοδεύουν χρήματα και να μην έχουν ποτέ χρήματα.
Όντας και οι τρεις τους μητέρες, αποτελούν την αμερικάνικη έκφραση του ελληνικού «αμάρτησα για το παιδί μου».
Επειδή τώρα το GOOD GIRLS δημιουργήθηκε για το NBC, όσο και αν μπλέκουν με την παρανομία οι 3 κεντρικοί χαρακτήρες, ποτέ δεν βλέπουν ούτε ακούνε για ναρκωτικά και ποτέ δε συμβαίνει κάτι έτσι τρομερά κακό σε κανέναν. Είναι λίγο σαν καρτούν από αυτή την οπτική. Δεν κινδυνεύει πραγματικά κανείς τους αλλά εννοείται πως όλα είναι στην κόψη του ξυραφιού για να υπάρχει η κατάλληλη απελπισία που οδηγεί στις λάθος επιλογές τους.
Ο στερεοτυπικός κακός έχει λατινική καταγωγή με τατουάζ στο λαιμό (ακριβώς πάνω στο μήλο του Αδάμ που όσο να πεις πονάει λίγο) αλλά εμφανίζεται άνετα όπου παίζουν ή προπονούνται παιδιά, χωρίς να παθαίνουν αμόκ οι υπόλοιπες μητέρες.
Μία στο τόσο μάλιστα πετάει και καμιά συμβουλή ανατροφής που δεν του ζήτησε ποτέ κανείς.
Οπότε ναι, η υπόθεση μπάζει για όποιον σκαμπάζει(κάνε ό,τι δεν το διάβασες αυτό το υποτιθέμενο λογοπαίγνιο)
Γενικά καλό είναι να αγνοείς ότι δε λειτουργεί σε κάτι που σου αρέσει. To GOOD GIRLS εμένα μου αρέσει όσο μία πίτσα που έχει πίκλες. Θα φάω την πίτσα αλλά θα αφαιρέσω τις πίκλες.
Τα κίνητρα των χαρακτήρων είναι οι πίκλες.
Οι τρεις πρωταγωνίστριες και όλες οι σκηνές που έχουν μαζί είναι η πίτσα.
Κάτι συγκινητικές στιγμές με τα παιδιά ή ακόμα και τη γιαγιά ή την Retta, είναι το σκορδόψωμο.
Μιλώντας για τη Retta και σταματώντας τις αναλογίες με το φαγητό, ο άντρας της ο Stan έχει δημιουργηθεί ως φαντασίωση συζύγου. Δεν είναι μόνο καλόβολος και πιστός αλλά και καλός πατέρας. Λατρεύει τόσο τη Retta του που αν πας επίσκεψη σπίτι τους, κολλάνε τα παπούτσια σου από τα μέλια.
Η σειρά θα μπορούσε να μετονομαστεί προς τιμήν του σε «Ο καλός άντρας ανάμεσα στα κακά κορίτσια». Φαντάσου πως το ίδιο διάστημα που η γυναίκα του εγκληματεί, εκείνος γίνεται αστυνομικός.
Άλλη μια επαλήθευση ότι τα ετερώνυμα έλκονται.
Θα κλείσω με μια από τις πολλές καλές ατάκες της σειράς, γιατί αν μας έχει διδάξει κάτι το ίντερνετ είναι πως όταν δεν έχεις κάτι άλλο να πεις, μπορείς να αφήσεις ένα απόφθεγμα να μιλήσει για σένα.
Σε κάποιο σημείο λοιπόν, η Beth συμπυκνώνει το εύρημα και τη γοητεία τέτοιων σειρών:
«Είμαστε φυσιολογικά άτομα.
…
Όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα σε καλούς ανθρώπους, τότε όλοι τρελαίνονται. Γιατί αν συμβεί σ’εμάς, μπορεί να συμβεί στον καθένα»
Για να διαβάσετε περισσότερα #koolreview πατήστε ΕΔΩ!