Χθες το βράδυ παρακολούθησα την πρώτη πανελλήνια προβολή της ταινίας The Irishman του Martin Scorsese, η οποία θα κάνει πρεμιέρα σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες στις 21 Νοεμβρίου και στις 27 Νοεμβρίου θα διατεθεί στο Netflix.
Ο Scorsese απευθύνθηκε πρώτα στη Paramount για να αναλάβει τη νέα του ταινία, όμως η εταιρία αρνήθηκε λόγω του υπέρογκου κόστους. Το Netflix ωστόσο όχι μόνο δεν αρνήθηκε την πρόταση του, αλλά έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να προσφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Και το κατάφερε! Και μπορεί οι μεγαλύτεροι κινηματογράφοι της Νέας Υόρκης να απέρριψαν την προβολή με αιτιολογία ότι δεν “σέβεται” τους νόμους της αγοράς, όμως η αγορά μετά από αυτό που είδα, αυτές ακριβώς τις ταινίες χρειάζεται.
Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε την ιστορία του Jimmy Hoffa, η ταινία The Irisman όμως βασίζεται στην εκδοχή που παρουσίασε ο Charles Brandt στο βιβλίο του «I Heard You Paint Houses». Ο Ιρλανδός διαθέτει ένα υπέρλαμπρο καστ που αποτελείται από τους Robert De Niro, Al Pacino, Joe Pesci, Jesse Plemons, Anna Paquin, Stephen Graham, Bobby Cannavale, Harvey Keitel, Jack Huston, Kathrine Narducci, Domenick Lombardozzi, Dascha Polanco, Aleksa Palladino, Ray Romano και Sebastian Maniscalco.
Πριν ξεκινήσει η ταινία μας ανακοινώθηκε ότι δεν θα γίνει διάλειμμα, άρα θα καθόμασταν για 3 ώρες και 29 λεπτά στις θέσεις μας. Κανείς όμως από την αίθουσα δεν σηκώθηκε και όλοι μείναμε καθηλωμένοι να βλέπουμε τον Ιρλανδό. Δεν προτιμώ τις ταινίες που έχουν διάρκεια παραπάνω από δύο ώρες, όμως αυτή την ταινία την απόλαυσα υπερβολικά πολύ.
Οι λόγοι;
Ο Ιρλανδός είναι μια εξαιρετικά δουλεμένη ταινία, με έμφαση στην παραμικρή λεπτομέρεια. Ο Scorsese έχει κάνει πάλι το θαύμα του στη σκηνοθεσία και σε συνεργασία με τον Steven Zaillian (Schindler’s List, Gangs of New York, The Girl with the Dragon Tattoo) κατάφεραν να αποτυπώσουν με αριστουργηματικό τρόπο την ιστορία για το οργανωμένο έγκλημα στη μεταπολεμική Αμερική, όπως την αφηγείται ο βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Φρανκ Σίραν (Ο Ιρλανδός), απατεώνας και εγκληματίας ο οποίος συνεργάστηκε με μερικές από τις πιο διαβόητες προσωπικότητες του 20ού αιώνα.
Για τις ερμηνείες του καστ θα μπορούσα να μιλάω για ώρες. Δεν υπάρχει κάποιος που να παίζει αδιάφορα ή άσχημα. Όμως θα σταθώ περισσότερο σε τρεις ηθοποιούς που είναι έτσι κι αλλιώς οι αγαπημένοι μου. Robert De Niro, Al Pacino και Joe Pesci χαρίζουν στο κοινό οσκαρικές ερμηνείες και μας θυμίζουν τι σημαίνει καλό σινεμά. Γιατί κακά τα ψέματα, όσο καλό κι αν είναι το σενάριο, η σκηνοθεσία και όλα όσα ξοδεύτηκαν για να γίνει μια ταινία, στην τελική αυτό που μετράει περισσότερο – τουλάχιστον για εμένα – είναι οι ηθοποιοί. Στον De Niro έγινε χρήση της τεχνολογίας CGI, που τον έκανε να μοιάζει σαν 30άρης. Και έμοιαζε όντως χωρίς να φαίνεται ψεύτικο το αποτέλεσμα, άλλωστε εκεί δόθηκαν και τα περισσότερα χρήματα. Υποδύεται τον Ιρλανδό με κάθε έκφραση του προσώπου του, με κάθε κίνηση του κορμιού του. Ο Al Pacino έχει μελετήσει πολύ καλά τον Jimmy Hoffa που υποδύεται και πολλές φορές ήθελα να σηκωθώ κατά τη διάρκεια της παράστασης και να φωνάξω “τι ταλεντάρα είσαι ρε Pacino;”. Ο Pesci δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα την ερμηνεία κανενός και μας προσφέρει απλόχερα μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του.
Δεν αξίζει να πω κάτι περισσότερο γιατί θέλω όλοι να δείτε την ταινία, όσοι δε αγαπάτε τις ταινίες με μαφία, θα τη λατρέψετε, δεν υπάρχει αμφιβολία. Μην τρομάζετε με τη διάρκεια, θα καθίσετε και θα απολαύσετε είτε στο σπίτι, είτε στον κινηματογράφο, ένα αριστούργημα.
Ευχαριστούμε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας», την Odeon, το Netflix και το cinemagazine.gr για την πρόσκληση και ολοκληρώνω την κριτική μου με τη βαθμολογία: 9/10 χωρίς δεύτερες σκέψεις!
Δείτε το trailer: